Vleugelcamera

Waarom zijn de meeste paragliding filmpjes op Youtube zo saai (zelfs voor een ambitieus para-alpinist in wording)? Je kan natuurlijk het woord "crash" of "accident" aan de zoekterm "paragliding" toevoegen, maar dat laat nou niet bepaald de essentie en spirit van de sport zien.
Ik beperk me dan ook tot het maken van foto's tijdens de vlucht, maar niet elke vlucht leent zich daarvoor. Foto's maken vraagt meer aandacht (en handen) dan een filmcamera die zelfstandig opnames maakt. Met het filmen van de hele vlucht met een helmcamera en vervolgens online zetten ben je er echter niet! Elk vliegfilmpje vanuit één oogpunt langer dan dertig seconden heeft een hoog potentieel om saai te zijn. Vooral zonder edit. Continu de ruis van de wind (altijd 20 tot 40 km/h tegenwind), de camera volgt de (soms onrustige) bewegingen van het hoofd...
Momenteel experimenteer ik met ophangsystemen voor een lichtgewicht camera bovenin het scherm. De camera is recht naar beneden gericht, de vlieger en het landschap in beeld brengend. Door deze beelden te combineren met een tweede camera, gemonteerd op de helm, frontcontainer of monopod, kan een compilatie worden gemaakt met meer afwisseling. Voeg beelden toe van starts en landingen, een tracklog geprojecteerd in Google Earth en overstem de krakende wind en variopieps met een goed stuk muziek. Voor mij de uitdaging om de eerstvolgende vliegdag op het lierterrein in Nederland een filmpje te schieten die boeit.
Op onderstaande foto's zijn prototypes te zien van mijn ontwerpen voor een cameramontage in mijn parapente.

De Spybird: Mijn eerste ontwerp bestaat uit een schokabsorberende behuizing (de camera valt aan het eind van de vlucht van zeven meter naar beneden), opgespannen tussen de middelste galerijlijnen en door een "spons" aangedrukt tegen de onderkant van het scherm (om pendelbewegingen van de camera te dempen). Een "staartvin" zorgt ervoor dat de de camera recht vooruit blijft kijken (lucht komt immers altijd van voren). Na wat stelwerk aan de lengte van de ophanglijnen bleek dit in de praktijk (bij groundhandling) te werken, maar het is een knutselklus om te monteren. Bovendien knabbelt het geheel aan de succesmarges voor een probleemloze start, ondanks gebruik van gesloten karabiners (maillons) en afgeronde hoeken.

De Spybird

De Sticky Slimbox: Terug naar de tekentafel voor een nog lichter, eenvoudiger ontwerp. De camera (een Flycamone 720p) krijgt in deze "slimbox" minder bescherming, maar het geheel is een stuk lichter. Net als de Spybird opgebouwd uit schuimkarton, maar nu bevestigd met velcro in plaats van
spanlijntjes. De directe bevestiging bezuinigd op de drukverdelende spons, lijnen, maillonhaakjes en een richtende staartvin. De effecten van deze ophanging op het opzetten van het scherm zijn minder groot dan bij de Spybird en volgens mij te verwaarlozen. Een praktijktest moet dit nog uitwijzen.

De onderdelen van de Sticky Slimcase

De Sticky Slimcase gebruiksklaar